Hvað er það sem þjóðin má ekki vita?

Við vitum að það verður hart í ári næstu árin. Ástæðan er fyrst og fremst óreiðumenn sem sannfærðu stjórnvöld og almenning um að það væri allt í lagi að kaupa allt á lánum, jafnvel með veði í bréfunum sjálfum. Hið ljúfa líf að ýta öllu á undan sér og þurfa ekkert að hafa fyrir hlutunum (sem urðu minna virði fyrir bragðið). Skuld þeirra fellur á okkur öll. Svo hvað er það sem ekki hæfir eyrum almennings?

Er búið að hóta Íslendingum einhverju ef Icesave verður ekki samþykkt? Ef stjórnarandstaðan veit um eitthvað sem réttlætir hraða afgreiðslu, er hún þá að tefja málið til að breiða yfir eigin skít? Er verið að koma beinagrindum undan með því að einblýna á Icesave?  Hvað með þá alþingismenn sem bera hag þjóðarinnar fyrir brjósti óháð skoðunum flokkbræðra og -systra? Hverjir eru sökudólgarnir sem beita sannfæringarkrafti á þá sem þeir ná til svo spillingin haldi áfram? Af hverju er ekki allt uppi á borðum og hagur almennings í fyrirrúmi? Hvaða hag hefur þjóðin af þessari óvissu um framgang mála? Hvernig væri að hinn vitiborni almenningur fengi að dæma í kreppumálunum miðað við staðreyndir?... hvar eru svörin?

Betur sjá augu en auga og mér finnst að við ættum að hætta flokkaskítkasti sem fjallar í raun um nokkra aðila. Reyna að finna sameiginlega lausn sem dregur stóru fiskana til ábyrgðar. Þeir sem fundu mest fyrir "góðærinu" ættu að sjálfsögðu að finna mest fyrir kreppunni. Því miður virkar kerfið þannig að almenningur finnur síðast fyrir "góðærinu" en fyrst fyrir kreppunni. Þessu þarf að breyta.

Verður að klára Icesave af ótilgreindum ástæðum

Langaði bara að koma frétt á framfæri

Á eftirfarandi vefslóð er vitnað í Jóhönnu Sigurðardóttur. Ansi merkilegur úrdráttur að mínu mati.

http://visir.is/article/20091121/FRETTIR01/754583474

 

Halló! Er einhver heima?

Alltaf eru það sömu nöfnin sem eru bendluð við þjóðargjaldþrotið, hvenær á að stoppa þessa menn? Hvernig væri að setja þá í farbann og staðsetningartæki á ökklann þar til skuldin er greidd. Ríkið skammtar þeim mánaðarlaun á borð við atvinnulausa og öryrkja. Öðrum er ætlað að lifa á þessu, þetta fólk er ekkert merkilegra en ég og þú.

Þeir gætu haldið fyrirlestra í háskólum og öðrum stöðum þar sem fólk getur lært af mistökum þeirra. Setja þá í uppbyggilega samfélagsþjónustu. Þeim væri frjálst að stofna fyrirtæki sem ríkið hefði yfirumsjón með og heimilaði hvers kyns útgjöld. Herrar mínir og frúr það er kominn tími til að taka út niðurtúrinn af þessu trippi og koma niður á jörðina í eitt skipti fyrir öll. Aldrei, aldrei aftur má svona nokkuð gerast og ef þið miðlið af reynslu ykkar þannig að við getum lært af henni þá er möguleiki að íslenska þjóðin geti fyrirgefið ykkur.

Skulda milljarð út á jarðakaup

Hver borgar rafmagnsreikninginn?

Er það hún eða est ta kannski zú? Annars finnst mér hún alltaf jafn yndisleg. Hún vill öllum vel og óskar einskis frekar en að allir lifi í sátt og samlyndi. Það væri gott ef fleiri væru svona þenkjandi.

Stoltust af Friðarsúlunni

Komumst að rót vandans í stað þess að kasta skít hvert í annað

Þessi frétt er skýrt dæmi brotalamir í regluverki viðskiptalífsins hér á landi. Vinur minn og flokksbróðir hefur örugglega ekkert óhreint í pokahorninu. Skýrar reglur og eftirgrennslan hjá bankastofnunum víða um heim skiptir sköpum. Hvernig er skipulagið hjá farsælum bönkum erlendis?

Ég er orðin hundleið á að heyra vinstri stjórn þetta og hægri stjórn hitt. Það má ekki loka á viðhorf annarra vegna þess að viðkomandi er í vitlausum flokki. Hvernig væri að tala saman og komast að rótum vandans í stað þess að standa í skítkasti um pólitíska flokkadrætti. Við græðum ekkert á því nema reiði og ringulreið sem þrengir sjónarhorn okkar.

Ef einstaklingur er sekur um eitthvað á ekki að kenna heilum stjórnmálaflokki um heldur sækja viðkomandi til ábyrgðar hvar sem hann stendur í þjóðfélagsstiganum. Að sama skapi geta komið hugmyndir úr óvæntum áttum. Ef allir gera bara sitt besta og ræða málin með opnum huga komumst við ansi langt. Við þurfum svör við ákveðnum spurningum. Hvað fór úrskeiðis? Hvers vegna? Hvernig komum við í veg fyrir að svona geti gerst aftur?

Umfram allt þetta þá verðum við að brosa meira og horfa til betri tíðar.

Að síðustu er hér vinsamleg ábending til Alþingis.

Kæru Alþingismenn - íslenska þjóðin hefur meiri áhuga á að eiga mat út mánuðinn og þak yfir höfuðið heldur en ESB. Sýnið okkur að við séum enn í fyrsta sæti á hinu háa Alþingi.

Með bestu kveðju og von um betri tíð.

Hafa hreðjatök á bönkunum

Hvað með að afla sér upplýsinga um Ísland?

Væri ekki ráð að sjá hvað þjóðin vill eftir þessa hörmulegu útreið frá „kollegum“ okkar? Vilja Íslendingar ganga í bandalag með þjóðum sem hafa lagt okkur í einelti síðan hrunið varð? Af hverju er verið að eyða tíma í að afgreiða þessa umsókn eins fljótt og hægt er? Eru topparnir í þessum löndum eitthvað merkilegri en almúginn á Íslandi?

Evrópumet í að svara spurningum tengdum aðildarumsókninni – af hverju liggur þessari ríkisstjórn svona á að komast í ESB? Hvað kostar að senda hóp af íslenskum embættismönnum í kynnisferð til Svíþjóðar, sem er auðvitað bara brotabrot af heildarkostnaðinum við ESB-umsóknina? Við getum örugglega fundið not fyrir þessa peninga á klakanum. Auðvitað hljóta Danir að vera sérfræðingar í samningaviðræðum um sjávarútvegsmál, algerlega rétta fólkið til að fræða Íslendinga um þessi mál  – er það ekki annars? Hvaða skilning hafa þeir annars á sjávarútvegi Íslendinga?

Á methraða inn í ESB?

Með Jákvæðu hugarfari, þolinmæði, þrautseigju og trú getum við sigrað heiminn.

Við erum með fullt af fólki sem við kusum til að halda á málum eins og Icesave og enn fleiri sem vinna við að gagnrýna störf stjórnvalda. Við erum ekki með á hreinu hvað gerist bakvið tjöldin. Það er eðlilegt að það taki langan tíma að ræða stór mál. Lífið má ekki vera of alvarlegt þó það sé sjálfsagt að grípa í taumana ef við mögulega getum.

Við sem skeggræðum málin heima í stofu getum ekki haft áhrif á framvindu einstakra mála í stjórnkerfinu, nema þá helst með því að koma skoðunum okkar á framfæri á bloggsíðum sem mismargir lesa. Ég hvet alla til að tjá sig sem finnst rödd sín eiga heima í ákveðnum málum. En lífið má ekki snúast um niðurrif, svartsýni og skítkast – það er engum hollt. Það verður líka að byggja upp og hlúa að því sem er jákvætt, tækifærum og því sem lætur okkur líða vel.

Þegar einar dyr lokast þá opnast fyrir aðra möguleika. Í djúpum fjármálakreppum blómstra ákveðnir eiginleikar sem rekja má til sjálfsbjargarviðleitninnar í okkur öllum. Við getum einbeitt okkur að því sem við getum gert til að okkur líði sem best. Algerlega óháð því hvort einhver hefur einhvern tímann sagt að þú ættir ekki að reyna þetta eða hitt. Hvað langar þig að gera sem byggir þig upp?

Það sem er gott fyrir þig verður gott fyrir þjóðfélagið. Einn brosandi einstaklingur smitar frá sér og gefur öðrum innblástur. Nú, sem einn af þessum jákvæðu einstaklingum, ætla ég að koma með uppástungu fyrir þá sem eru að „byrja upp á nýtt“. Byrjaðu á að skrifa niður það sem þú hefur áhuga á, óháð starfsframa. Síðan getur þú leitað uppi námskeið eða störf sem smám saman leiða þig á ákvörðunarstað. Þetta er ansi mikil einföldun á flóknu ferli, en aðalmálið er að hætta að hugsa um að gera eitthvað og taka slaginn í þá átt sem lífið leiðir þig. Breytingarnar gerast ekki á einni nóttu, en þú ert a.m.k. á leiðinni að verða sú manneskja sem þú vilt vera. Þú hefur aðeins eitt tækifæri til að lifa þessu lífi. Hvað ætlar þú að gera í dag svo að þér líði vel með þig?

Hlutfall skulda af þjóðarframleiðslu ofmetið

ESB og AGS

Að mínu viti væri nær að hætta að henda peningum í ESB og gera sem mest úr því að halda fjármagni inni í landinu. Setja heimilin og atvinnulífið í forgang. Að ekki sé minnst á löggæslu og háskóla svo eitthvað sé nefnt. Við höfum svo miklu að tapa ef við göngum í ESB. Ég er ansi hrædd um að græðgin muni ráða för og Ísland verði blóðmjólkað til að sinna þurfandi ESB-löndum og stjórnendum þeirra.

Hreina vatnið okkar verður í höndum stjórnvalda sem hafa aldrei komið til Íslands. Það á að útrýma íslenskunni, máli sem mér þykir mjög vænt um og reyni að hlúa að eftir bestu getu. Hvaða skilning hafa menn sem búa við miðjarðarhafshita á þörfum fólks sem býr á köldu skeri lengst úti í rassgati. Tala nú ekki um ef þessir íbúar eiga ekki bót fyrir boruna á sér. Það hrjáir ekki feita karla með gullhringi og konur sem kaupa sér kjóla á hálfa milljón.

Erlend fyrirtæki hafa nú þegar áhuga á Íslandi, við þurftum ekki að vera í ESB til þess. Kuldinn er frábær fyrir hugbúnaðarfyrirtæki og við eigum mikið af óræktuðu landi. Með nýrri tækni og hlýnandi loftslagi getum við sáð fræjum í stærri landsvæði og lifað á eigin framleiðslu. Ef vel hefur gengið hjá Sveini Jónssyni, sjá http://www.natturan.is/frettir/2526/ má leiða að því líkum að við getum sjálf búið til pappír, fatnað og jafnvel efni sem er sterkara en stál úr íslenskum hampi. Þess má geta að það var búinn til bíll sem var algerlega úr hampi og gekk meira að segja fyrir hampolíu. Aðalmálið er bara að þora að koma með hugmyndir og láta slag standa, hverjir sem fordómarnir kunna að vera.

Við erum á grænni grein ef við leyfum okkur að sjá það. Við búum ekki í moldarkofum og erum þekkingarþjóðfélag – langflestir Íslendingar komast á internetið. Við erum ekki eins illa stödd og margir vilja láta. ESB og AGS eru ekki að reyna að hjálpa okkur, fyrir þeim erum við vænn biti og þessar skammstafanir munu gleypa okkur ef við leyfum það. Nú þarf að snúa vörn í sókn, taka leikhlé til að hlúa að þeim særðu og ákveða næstu skref. Þetta Icesave mál á að fara dómstólaleiðina og við borgum ekki krónu fyrr en úrskurður liggur fyrir PUNKTUR. Kötturinn og músin sem náði í holuna sína. Alþingismenn geta hætt að hlusta á kvabbið í ESB og AGS um að koma aftur út að leika.

Á meðan málið fer sína leið í dómskerfinu höfum við umhugsunarfrest, ráðrúm til að stokka upp í kerfinu. Byltingar þurfa ekki að vera blóðugar og sem viti bornir einstaklingar eigum við að geta rætt málin umbúðalaust. Ein hugmynd gæti verið að lýsa yfir sjálfstæði Íslands – friðland sem tekur ekki afstöðu til stríðsreksturs þar sem við höfum engan her. Leggja niður allt sem heitir stjórnmálaflokkar og gefa eignir þeirra til ríkisins – nýtt stjórnkerfi t.d. í líkingu við hugmyndina í fyrstu 3 bloggunum mínum. Gefa ungum listamönnum tækifæri á að skreyta byggingar sem þarfnast málningarvinnu – liður í að útrýma veggjakroti. Sjá tækifæri í vandamálum og stökkva á það sem við getum gert hér og nú til að fleyta okkur áfram. Prófa eitthvað nýtt – það gamla var greinilega ekki að virka og ég sé ekki betur en flest ESB lönd eigi við vandamál að etja. Lausnin liggur hjá okkur sjálfum, við þurfum bara að miðla málum þar til flestir geta verið sáttir við niðurstöðuna.

Efnahagsáætlun Íslands endurskoðuð í næstu viku

Nýtt upphaf – það sem einstaklingar geta komið til leiðar

Þeir sem karpa sem mest um að það þurfi að kjósa sem fyrst - ég er með spurningu til ykkar. Hvað viljið þið fá í staðinn? Ef þið ætlið að benda á vandamál þá ættuð þið að eyða kröftum í að leita að lausn áður en lagt er í nýjar kosningar. Við veljum sama fólkið til að halda um stjórnartaumana aftur og aftur. Síðan situr almúginn á kaffistofum þar sem fram koma prýðistillögur og þessar raddir virðast ekki ná eyrum hins háa Alþingis. Fólk sem vill ekki bendla sig við flokka.

Við erum svo óþolinmóð. Gerum okkur ekki alveg grein fyrir því hve hægt hjólin snúast í skrifræðinu. Þegar þarf að beina heilu samfélagi í aðra átt tekur það mun lengri tíma en fyrir þig sem einstakling. Ég vil ekki sjá sama fólkið og kom okkur í þessa vitleysu í áhrifamestu stöðunum, en viðurkenni þó að vitneskja þeirra er nauðsynleg innan stjórnkerfisins. Sumt fólk hefur meira persónufylgi en aðrir, algerlega óháð því hvaða flokki viðkomandi tilheyrir.

Í fyrstu 3 bloggunum mínum kem ég með hugmyndir um grunn að nýju stjórnskipulagi. Ekkert stjórnkerfi er fullkomið og það þarf að útfæra hugmyndina mun betur til að þetta verði raunverulegur möguleiki. Allar tillögur eru velkomnar, endilega láttu í þér heyra.

Sumir halda því fram að þessi hugmynd sé dæmd til að mistakast, að hópur af sundurleitu fólki muni ekki koma neinu út af borðinu og í framkvæmd. Ein af leiðunum til að móta stefnu felst í kosningaferlinu. Heimasíðan sem þið getið lesið um í fyrstu bloggunum gæti sýnt hverjum af hinum frambjóðendunum líst vel á kynninguna á viðkomandi frambjóðanda. Þeir sem hafa metnað í að bjóða sig fram hljóta að hafa eitthvað til málanna að leggja, hver á sínum sviðum.

Þingmenn reyna að fá sæti í þeim nefndum sem þeir hafa mestan áhuga á, en ákveðinn hluti ætti að vera með, á móti og hlutlaus í hverri nefnd. Mismunandi skoðanir eru teknar til greina og leitast við að ná sátt í hverju máli. Ef einhver vill skila séráliti þá er það einstaklingur sem gerir það en ekki flokkur. Auðvitað þarf að útfæra þetta betur, en þessi leið er kannski ekki svo galin. Við byggjum á góðum grunni, reynum bara að hreinsa í burtu það sem viðheldur spillingu. Fyrsta Alþingi í heiminum ætti jú að sýna fordæmi, en ekki öfugt.

Öðruvísi kreppuráð

Þetta finnst mér þrælsniðugt - atvinna á skafmiða. Annað sem við verðum að hafa í huga í kreppunni... ekki spara brosið - það kostar ekkert, en gefur heilmikið. Verðmætamat hefur gerbreyst á nokkrum augnablikum. Heimaprjónaðir vettlingar eða rándýrir leðurhanskar? Nú er tími föndursins kominn og hugmyndir blómstra sem aldrei fyrr.

Atvinna í verðlaun